ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն Աշխատանքի օրվա առթիվ իր ուղերձում Հայաստանում աղքատության հաղթահարման միակ պայման է անվանել աշխատանքը՝ զուգորդված կրթությամբ և բարձր ուսուցմամբ, հայտնել է կառավարության մամուլի ծառայությունը։
Նրա խոսքով՝ եթե նախկինում աշխատանքը մարդու ազատությունը կաշկանդող գործոն էր համարվում, այսօրվա ընկալումն այն է, որ աշխատանքը մարդուն ազատություն, բարեկեցություն և երջանկություն պետք է բերի:
Վարչապետի խոսքով՝ ժամանակակից աշխարհում առանց աշխատանքի հնարավոր չէ կառուցել բարեկեցություն։
«Ժամանակակից աշխարհում սիրած աշխատանքով զբաղվելը և կատարած աշխատանքից հաճույք ստանալը երջանկության կարևորագույն գործոն է և բաղադրիչ: Ժամանակակից աշխարհում հնարավոր չէ բարեկեցություն կառուցել առանց աշխատանքի: Եվ աշխատանքի արդյունքում ձեռքբերված վաստակը մարդուն ազատ ապրելու, այդ թվում՝ լայնորեն ճամփորդելու հնարավորություն պիտի տա»,- ասել է Փաշինյանը։
Նրա խոսքով՝ իդեալի և իրականության մեջ ցավալիորեն զգալի ճեղք կա, որովհետև ՀՀ-ում հազարավոր մարդիկ ապրում են աղքատության պայմաններում: Նրանց մի մասն ունեն աշխատանք, մյուս մասը գործազուրկ են:
«Ինչպես նախկինում, այնպես էլ հիմա համոզված եմ՝ աղքատությունը հնարավոր է հաղթահարել միայն աշխատանքով՝ զուգորդված կրթությամբ և որակավորման բարձրացմամբ: Այս բանաձևը, ցավոք, իրատեսորեն հնարավոր չի լինի կիրառել ավագ սերնդի այն ներկայացուցիչների համար, ովքեր իրենց սոցիալական վիճակով նման բանաձևի կիրառման կարիք կունենային»,- նշել է վարչապետը:
Ըստ նրա՝ կառավարության ջանքերն ուղղված են միջին սերնդի ներկայացուցիչների համար վերապատրաստումների, որակավորման բարձրացման հնարավորություններ ու մոտիվացիա ստեղծելուն:
«Աղքատության հաղթահարման ճանապարհին ամենակարևոր երկարաժամկետ անելիքը կրթության ոլորտի՝ նախադպրոցական կրթության, հանրակրթության, մասնագիտական կրթության և ուսուցման, բարձրագույն և հետբուհական կրթության բարեփոխումներն են՝ այն նպատակադրմամբ, որ կրթական համակարգը պետք է բացահայտի մարդու տաղանդը, նրան սիրած աշխատանքով զբաղվելու և աշխատանքի մեջ երջանիկ լինելու, ազատ և բարեկեցիկ ապրելու հնարավորություն տա»,- շեշտել է երկրի ղեկավարը:
Փաշինյանի համոզմամբ՝ ոչ աշխատունակ կամ սահմանափակ աշխատունակ մարդկանց պարագան բոլորովին այլ իրադրություն է, չնայած վերջին խմբի մեր համաքաղաքացիներին էլ ասվածն առնվազն որոշ մասով կարող է առնչվել:
«Ինչ վերաբերում է աշխատանքային իրավունքներին՝ կարևորագույն այս խնդրի լուծումը ոչ միայն պատշաճ օրենքների ու կարգավորումների մեջ է, այլև գործատուների և գործավորների շահագրգիռ և գիտելիքահեն հարաբերությունների»,- եզրափակել է նա:
Աշխարհի ավելի քան հարյուր պետություններում մայիսի 1-ը նշվում է որպես Աշխատավորների համերաշխության միջազգային օր: Պատմության մեջ այն մտել է 1884թ., երբ ԱՄՆ-ում և Կանադայում կազմակերպվել էին ցույցեր` ի պաշտպանություն ութժամյա աշխատանքային օրվա:
Կոնգրեսի որոշմամբ՝ սահմանվել էր մեկ միասնական օր, որն աշխարհի բոլոր երկրներում բանվոր դասակարգին հնարավորություն կտար իշխանություններին ներկայացնել իր պահանջները, պայքարել իր իրավունքների, հատկապես՝ ութժամյա աշխատանքային օրվա համար:
Հետագայում, երբ ստեղծվել էր Խորհրդային Միությունը, մայիսի 1-ը նշվում էր որպես մեծ տոն` ուղեկցվելով մեծ շքերթով, որին մասնակցում էին գրեթե բոլորը: Սովետական Հայաստանում այս տոնը, մասնավորապես, սկսել է նշվել 1919թ., ինչից հետո ամեն տարի գիտնականները, ուսանողները, մարզիկները և մարմնամարզիկները, երիտասարդները երթով անցնում էին քաղաքի փողոցներով` այդ կերպ ևս մեկ անգամ փառաբանելու և մեծարելու արարումն ու աշխատանքը: