ՀՀ-ում արցախցիների կենսաթոշակի չափը հաշվարկելիս նրանց՝ 1992-2014թթ․ ընկած ժամանակահատվածի աշխատանքային ստաժը հաշվի չի առնվում, հայտնել է Արցախի ՄԻՊ Գեղամ Ստեփանյանը։
Ըստ նրա՝ պատճառը համապատասխան բազաների բացակայությունն է, որոնցով հնարավոր կլիներ ապացուցել արցախցիների սոցիալական վճարներ կատարած լինելու կամ աշխատավարձ ստանալու՝ օրենքով պարտադիր համարվող հանգամանքը։
«Նույն խնդրին բախվում են 35 տարվա աշխատանքային ստաժի հիմքով կենսաթոշակային տարիքից մեկ տարի շուտ թոշակի անցնել ցանկացողներ, նրանց պարագայում կենսաթոշակի նշանակումն ուղղակի անհնար է դառնում»,- գրել է Ստեփանյանը։
Նա նշել է, որ Արցախում 2020 թվականի 44-օրա պատերազմից հետո ստեղծվել էր հանձաժողով, որը լիազորված էր համապարփակ քննության վերցնել նշված հարցը, և անհրաժեշտ հիմքերի առկայության դեպքում հաստատել բռնի տեղահանվածների աշխատանքային ստաժը։ Ըստ Ստեփանյանի՝ նմանատիպ հանձնաժողով ստեղծելու մասին իրավակարգավորում առկա է նաև «Պետական կոնսաթոշակների մասին» ՀՀ օրենքում։
«Սակայն նման հանձնաժողով ՀՀ կառավարության կողմից մինչ օրս չի ստեղծվել։ Քանի դեռ խնդիրը կարգավորված չէ, միակ լուծումը շարունակում է մնալ դատական ճանապարհով աշխատանքային ստաժը հաստատելը, որը և՛ ծախսատար է, և՛ ժամանակատար»,- նշել է նա՝ հավելելով, որ խնդիրը համակարգային լուծում է պահանջում։
