«Տաշիր» ընկերությունների խմբի փոխնախագահ Նարեկ Կարապետյանը տեսաուղերձի միջոցով ներկայացրել է, թե ինչպես է ՀՀ տնտեսական քաղաքականությունն ազդում կյանքի որակի վրա, և ինչ ազդեցություն կունենա այդ քաղաքականությունը, եթե չընտրենք նոր, ավելի պրոֆեսիոնալ կառավարման ուղի: Իրենց նոր ձևավորվող քաղաքական ուժն առաջարկում է արդյունաբերականացում, որի մանրամասները Կարապետյանն այսօր ներկայացրել է հանրապետության՝ մեծությամբ երրորդ քաղաքի՝ Վանաձորի հնարավոր զարգացման օրինակով:
Կարապետյանը նախ նշել է, որ Վանաձորում ԽՍՀՄ տարիներին եղել է 27 գործարան, այդ թվում՝ «Քիմպրոմը», բնակչության թիվը կազմել է 160-170 հազար, իսկ այսօր 77 հազար է՝ գրեթե 2 անգամ կրճատված:
«Այսինքն՝ Վանաձորի բնակիչները լքում են քաղաքը, ՀՀ-ն, քանի որ չկա աշխատանք, չկան ուրիշ պայմաններ», – նշել է նա:
Վերջինս գովելի է համարել, որ Վանաձորում վերջին տարիներին կառուցվել են ճանապարհներ, վերանորոգվել են կրթական հաստատություններ, սակայն այն, որ դա տեղի է ունեցել պետության կողմից վարկեր ներգրավելու միջոցով, խնդիր է որակել. «Այսինքն՝ պետությունը վարկ է վերցնում, ներդրում է անում ճանապարհների մեջ, կրթական հաստատությունների մեջ, և ճանապարհները 10-15 տարվա մեջ դառնում են անպիտան, և կառավարությունը ստիպված է լինելու նորից գնալ, վարկ վերցնել:
Մենք չենք ունեցել որևէ լուրջ ներդրումներ քաղաքում, և այս պահի տվյալներով էլ չունենք նախադրյալներ, որ կունենանք», – շեշտել է նա՝ պնդելով՝ մեր երկրի ու մարզերի գլխավոր խնդիրն աշխատանքն է:
Կարապետյանն ասել է, որ իրենց քաղաքական թիմն առաջարկելու է երկրին նոր զարգացման ուղի՝ ընտրվելու է մարզը, և այդ մարզի հիմքի վրա ստեղծվելու է արդյունաբերական զարգացման ծրագիր: Թվարկելով, որ Վանաձորում այսօր կա ընդամենը երեք մեծ գործարան՝ նա նկատել է. «Այսինքն՝ Վանաձորում վերջին 30 տարվա ընթացքում մեր երկրի այսքան միլիարդավոր պարտքերի մեջ, այսքան ներգրավված վարկերի, այսքան նախարարների, փոխնախարարների փոփոխության մեջ ընդամենը 3 մեծ գործարան է կառուցվել, որից գլխավորը՝ «Գլորիա» կարի ֆաբրիկան, միշտ պետության կողմից ճնշման տակ է եղել, և որի տնօրենը և ղեկավարը ևս կալանավորվել է այս կառավարության կողմից»:
Ըստ Կարապետյանի՝ նման սեփականատիրոջ կալանքի դեպքում որևէ մեկը երկիրը չի դիտարկի որպես կայուն զարգացման տարածաշրջան:
«Տաշիր» խմբի փոխնախագահը պատմել է, որ իրենք առաջարկում են ինդուստրիալիզացիա՝ արդյունաբերականացում, իսկ Հայաստանի արդյունաբերականացումը, ըստ նրա, այլընտրանք չունի:
«Վերջին տարիների ընթացքում մենք ոչ թե փորձել ենք վերակենդանացնել մեր արդյունաբերականացումը, այլ փորձել ենք ինչ-ինչ փոքր ծառայություններ մատուցող ընկերություններով պահել մարդկանց, ապահովել նրանց զբաղվածությունը:
Սիրելի՛ կիրովականցիներ, ձեր քաղաքը չի կարող բնակչության անկում չունենալ, զարգացում ունենալ, եթե քաղաքում չեն կառուցվում գործարաններ»,- ընդգծել է նա:
Կարապետյանի համոզմամբ՝ նման դեպքում 7 տարի հետո քաղաքում ապրելու է 74 հազար մարդ, բնակչության թիվն էլի նվազելու է: Նա վստահություն է հայտնել, որ տնտեսությունն ակտիվացնելու միակ ճանապարհը գործարաններն են, «կա՛ գործարան Վանաձորում, կա՛ Վանաձորը»: Ինչ վերաբերում է «Քիմպրոմին», ապա Կարապետյանը նշել է. «Մեր առաջարկն է՝ ներդրում կատարել պետություն-մասնավոր համագործակցությամբ և վերականգնել պարարտանյութերի գործարանը… ինդուստրիալ պրոյեկտ համար մեկ, որ առաջարկում ենք Վանաձորի համար՝ քիմիական պարարտանյութերի գործարանի վերականգնումն է, կա պահանջարկ ՀՀ-ի կողմից, կան ֆինանսական միջոցներ, որ ուղղվում են այլ տեղ: Դա մենք տեսնում ենք, որ հնարավոր է իրականացնել, սակայն ուզում ենք շեշտել, որ դա չի լինելու քաղաքական ուժի հաջողության հասնելու մյուս օրվանից, յուրաքանչյուր գործարան, պրոյեկտ ժամանակատար պրոցես է: Սակայն կարող եմ վստահեցնել, որ այս պրոյեկտը տեղի կունենա 5 տարվա ընթացքում, եթե Հայաստանում լինի պրոֆեսիոնալ քաղաքական ուժի կառավարում»,- ասել է նա:
Երկրորդ ծրագիրը, որը, նրա ներկայացմամբ, ավելի մասշտաբային է, կարող է Լոռու մարզը հանել զարգացման նոր մակարդակի վրա, դրա հիմքը նույնպես ներմուծումն է՝ մարզկենտրոնը կարող է դառնալ ՀՀ նավթարդյունաբերության վերամշակման կենտրոնը:
«Հայաստանը տարեկան 500 մլն դոլարի նավթամթերք է ներմուծում, սակայն եթե վերածում ենք հում նավթի, դա տարեկան ընդամենը 200-250 մլն դրամի հում նավթ է, իսկ մնացածը՝ գործարանի շրջանառությունը։ Սա կլինի Հայաստանի ամենամեծ գործարաններից մեկը, հեղափոխական կլինի Լոռվա մարզի ու մարզկենտրոն Վանաձորի համար»,- ծրագիրը ներկայացրել է Կարապետյանը։
Դիմելով Վանաձորի բնակիչներին՝ նա շեշտել է՝ ինչ կառավարություն էլ փոխվի, ինչ քաղաքապետ էլ փոխվի, այդ մարդիկ իրենց հնարավորության առավելագույնով էլ չեն կարողանալու լուծել քաղաքի գլխավոր՝ աշխատատեղերի ու աղքատության հարցը։ Նրա պնդմամբ՝ միակ լուծողն այն մարդիկ են, ովքեր փորձ ունեն գործարան կառուցելու, արդյունաբերության հետ աշխատելու, տնտեսություն ղեկավարելու:
