Ազգային ժողովի «Պատիվ ունեմ» խմբակցության քարտուղար Տիգրան Աբրահամյանը մեկնաբանել է վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի արձագանքը Հայոց ցեղասպանության 110-րդ տարելիցին նվիրված ջահերով երթից առաջ Թուրքիայի և Ադրբեջանի դրոշների ավանդական այրմանը։
«Ցեղասպանության զոհերի հիշատակման այս խորհրդանշական օրը երկրի կառավարիչն առիթ է փնտրում իր խոնարհումը ցուցաբերելու Թուրքիայի և Ադրբեջանի նախագահներին, իր խոսնակի շուրթերով հնչեցնելով` հարևան պետության դրոշ այրելը սադրիչ և հրահրող գործելակերպ է, անպատասխանատու ու անընդունելի», – գրել է Աբրահամյանը Ֆեյսբուքում։
Ըստ ընդդիմադիր պատգամավորի՝ սադրանքների և հրահրումների վարքագիծը «դաջված է Փաշինյանի սիրելի գործընկերների` թուրք ու ադրբեջանցի, ճակատին», որոնց ցեղասպան վարքագիծը դրսևորվել է 110 տարի առաջ Արևմտյան Հայաստանում, 37 տարի առաջ՝ Բաքվում, Սումգայիթում և Գանձակում, իսկ 2 տարի առաջ՝ Արցախում»։
Այսօր՝ ավելի վաղ, վարչապետի մամուլի քարտուղար Նազելի Բաղդասարյանը հայտարարել էր, որ Փաշինյանը Թուրքիայի և Ադրբեջանի դրոշների այրումը Երևանում ջահերով երթի ժամանակ համարում է «սադրանք»։ Բաղդասարյանի խոսքով՝ վարչապետը դատապարտում է այս գործելակերպը և այն համարում է «անպատասխանատու և անընդունելի»։
Ապրիլի 23-ի երեկոյան Երևանում տեղի էր ունեցել ավանդական ջահերով երթ՝ ի հիշատակ 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանության զոհերի: Դաշնակցություն կուսակցության երիտասարդական կառույցների կողմից կազմակերպված երթը մեկնարկել էր Երևանի կենտրոնում գտնվող Հանրապետության հրապարակից: Երթի մեկնարկից առաջ մասնակիցներն այրել էին Թուրքիայի և Ադրբեջանի դրոշները։
Ապրիլի 24-ին լրանում է Օսմանյան կայսրության կողմից 1915 թվականին հայերի նկատմամբ իրականացված Ցեղասպանության 110-րդ տարելիցը։ Աշխարհասփյուռ հայությունը ոգեկոչման միջոցառումներով կհիշի 1,5 միլիոն անմեղ զոհերի հիշատակը։ Հայոց ցեղասպանությունը պաշտոնապես ճանաչել է 34 պետություն, ավելի քան 70 կազմակերպություն։ 110 տարի անց Թուրքիան շարունակում է ժխտել Մեծ եղեռնի իրողությունը և պայքարում է Ցեղասպանության միջազգային ճանաչման դեմ՝ նենգափոխելով պատմությունը։
Մարտին Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը թուրքական լրատվամիջոցներին տված հարցազրույցում հայտարարել էր, որ Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչումը պաշտոնական Երևանի արտաքին քաղաքական առաջնահերթություններից չէ։
Կարդացեք նաև`
Ականատեսների հուշեր և փաստեր. Հայոց ցեղասպանության մասին գրքերի ընտրանի
Դիվանագիտության և հիշողության միջև. ինչպե՞ս է Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը հասել Ցեղասպանության միջազգային ճանաչմանը
Ուրուգվայից մինչև ԱՄՆ. Հայոց ցեղասպանության ճանաչման ուղին.
