Հոկտեմբերի 28-ը հայ անվանի նկարիչ, հայ կերպարվեստում ռեալիստական բնանկարի հիմնադիր Գևորգ Բաշինջաղյանը ծննդյան օրն է: Նշանավոր նկարիչ, հայ բնանկարի հիմնադիր և տաղանդավոր ստեղծագործող Գևորգ Բաշինջաղյանի անձը կարելի է դասել այն մեծանուն մարդկանց շարքին, որոնց թե՛ հասարակական, թե՛ ստեղծագործական անցած ուղին անջնջելի հետք է թողել հայ մշակույթի պատմության մեջ:
Նրա ստեղծագործությունները նոր էջ բացեցին հայ կերպարվեստի պատմության մեջ. Նկարչի վաղ շրջանի գործերում նկատելի է անալիտիկ մեթոդը, որը կապված է նրա ուսուցչի՝ Մ. Կ. Կլոդտի անվան հետ, բնորոշ են ձևերի մասնատումը, եզրագծերի դերի ընդգծումը, որը երբեմն խախտում է բոլոր առարկաների ամբողջական ընկալումը (‹‹Կեչիների ծառուղի››, 1883, ‹‹Աբովյանի տունը Քանաքեռում››, 1884) :
Գևորգ Բաշինջաղյանի ստեղծագործության ամենահետաքրքիր հատվածը նրա բնանկարներն են. Բնության պատկերման Բաշինջաղյանի մեթոդում կա պատմողական էլեմենտ, որն ավելի որոշակի զգացվում է նրա ցամաքային բնության պատկերներում, ինչպիսիք են՝ ‹‹Ձնահալքը Կովկասում››, ‹‹Արարատ››, ‹‹Կազբեկ››, ‹‹Դիլիջանի ճանապարհը››: Գ. Բաշինջաղյանը սիրով և գիտական մանրակրկտությամբ պատկերում է հայրենի բնության բոլոր մանրամասնությունները:
Նկարչի արվեստը վերելք է ապրել 1890-ական թվականներին: Այդ շրջանի գործերը՝ «Կազբեկ», «Դիլիջանի ճանապարհը», «Սևան», «Անձրևային օրը Սևանում» և այլն, աչքի են ընկնում բնության հուզական ընկալումներով, լայն ընդհանրացումներով, լույսի և գույնի հիասքանչ դրսևորումներով:
Բաշինջաղյանի ստեղծագործական կյանքը միայն կերպարվեստով չի սահմանափակվում: Նա նաև գրել է պատմվածքներ, նովելներ, պիեսներ, հոդվածներ՝ արվեստի ու գրականության վերաբերյալ, հատկապես մեծ ներդրում ունի Սայաթ-Նովայի տաղերի հավաքման և հրապարակման գործում:
