Քաղաքագետ Ալեքսանդր Իսկանդարյանն Armenia Today-ի հետ հարցազրույցում բացատրել է, թե ինչու է ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հենց հիմա հարձակում սկսել եկեղեցու և «Տաշիր» ընկերությունների խմբի նախագահ, բարերար Սամվել Կարապետյանին պատկանող կառույցների վրա:
Նրա կարծիքով՝ Փաշինյանի գործողությունները 2018 թվականի «թավշյա հեղափոխությունից» հետո սկսված տրամաբանության շարունակությունն են և միտված են վերացնելու բոլոր հնարավոր ազդեցության կենտրոնները, որոնք չեն վերահսկվում նոր հեղափոխական իշխանության կողմից:
«Թե ինչու է Փաշինյանը հակաեկեղեցական արշավ սկսել, ինձ թվում է, բավականին ակնհայտ է։ Վլադիմիր Իլյիչ Լենինը սովորեցնում էր. երբ հեղափոխություն ես անում, պետք է նամակը, հեռագիրը և հեռախոսը վերցնես։ 2018-ին վերցրեցին գործադիր, օրենսդիր և, դժվարությամբ, դատական իշխանությունը։ Փոխեցին ղեկավարությունը Ղարաբաղում, բանակում, ենթարկեցրին բոլոր առանցքային կառույցները»,- հիշեցրել է Իսկանդարյանը։
Դրանից հետո, ըստ նրա, արդյունքում նոր կառավարության դեմ մնացել են անկախ հասարակական ազդեցության միայն երկու իրական աղբյուր, որոնք կարող էին մարդկանց փողոց դուրս բերել՝ եկեղեցին և Սփյուռքը: Եկեղեցին ամենահին հասարակական հաստատությունն է, որը չի վերահսկվում իշխանությունների կողմից ո՛չ իրավաբանորեն, ո՛չ էլ կազմակերպչականորեն:
Երկրորդը Սփյուռքի գործարարներն են՝ խոշոր ռեսուրսներով և, իշխանությունների կարծիքով, ներքաղաքական իրավիճակի վրա ազդելու պոտենցիալ կարողությամբ։ Առաջին հերթին՝ խոսքը Կարապետյանի մասին է, նշել է քաղաքագետը:
Կարապետյանը հունիսի 18-ից երկու ամսով կալանավորվել էր հոգևորականության և կաթողիկոս Գարեգին Բ-ի նկատմամբ իշխանությունների գործողությունները քննադատելուց հետո, նրան մեղադրում են իշխանությունը զավթելու կոչեր անելու մեջ:
Քաղաքագետի կարծիքով՝ հայաստանյան իշխանությունները մտահոգություններ ունեն ընտրությունների նախաշեմին հնարավոր փողոցային մոբիլիզացիայի առումով։
«Դրա վտանգը հատկապես հասկանում են նրանք, ովքեր 2018-ին կարողացել են մարդկանց փողոց հանել»,- հավելել է Իսկանդարյանը:
Քաղաքագետը նաև կարծում է, որ Հայաստանի իշխանությունները վախենում են «Բիձինա Իվանիշվիլիի ստվերից»՝ վրացի գործարար և տեղի «Թավշյա հեղափոխության» առաջնորդ Միխեիլ Սաակաշվիլիի հակառակորդից: Իվանիշվիլիի «Վրացական երազանք» կուսակցությունը, ի վերջո, իշխանություն էր ստացել երկրում, իսկ Սաակաշվիլին ենթարկվել էր կոշտ հետապնդման։
Հենց այդ պատճառով, կարծում է Իսկանդարյանը, իշխանությունը գործում է «հեռավոր մատույցներում»՝ փորձելով նախապես թուլացնել հնարավոր այլընտրանքային ազդեցության կենտրոնները։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։